متن باز، NoSQL، ساختار داده ذخیره سازی داخلی (in-memory). همچنین Redis می تواند به عنوان حافظه نهان استفاده شود. Redis به جای اسناد، از جفت های کلید-مقدار استفاده می کند. ویژگی بارز Redis این است که گزینه های مختلفی برای ساختار داده ها دارد، مانند لیست ها ، مجموعه ها و هش ها.
با فراهم کردن امکان تکرار داده ها و پشتیبانی تراکنش ها، Redis به جای اجرای یکجای دستورات، آن ها را در یک صف اجرا می کند.
با توجه به ویژگی های تکثیر و تراکنش ، Redis داده ها را خیلی سریع پردازش می کند. عدم وجود وابستگی و نوع ذخیره داده in-memory باعث می شود Redis یک رقیب شایسته حتی در بین گزینه های ساده SQL باشد.
از دیدگاه ادراک و پالایش داده ها، Redis را می توان غول دانست. به راحتی می توانید برای یک ورودی، تا 1 گیگابایت داده بارگذاری کنید. حافظه پنهان داده داخلی را اضافه کنید و یک دستگاه داده Powerhouse دریافت خواهید کرد.
نیاز به مجموعه داده متناسب با حافظه. اعتماد و وابستگی کامل به حافظه برنامه یک نقطه ضعف واقعی است. یعنی اگر حجم آن از اندازه حافظه موجود بیشتر شود، پایگاه داده شما خراب می شود.
با در نظر گرفتن مسئله سازگاری با سایر انواع مجموعه داده ها، Redis عقب مانده است. با توجه به اینکه ممکن است در بعضی مواقع شغل شما به مقیاس پذیری و استفاده از سایر قالب های داده نیاز داشته باشد، ورود سریع به عنوان یک گزینه واحد ، این مسئله را باز نگه میدارد.
در واقع Redis جهات اندکی متفاوت برای کار دارد. و اولین مورد آنها برنامه های IoT است. در اینجا، داده های سنگین از دستگاه های IoT می توانند به Redis منتقل شوند تا این رکورد ها را قبل از نگه داشتن آنها در هرگونه ذخیره سازی داده ثابت ، پردازش کند. همچنین، Redis گزینه ای عالی برای معماری های میکروسرویس با میزبانی ابر مقیاس پذیر است. از آنجا که داده ها در اینجا لازم نیست بلند مدت ماندگار باشند ، به نظر می رسد Redis یک تصمیم منطقی است.
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.